Al bijna 6 jaar leeft Deverra (44, WIA) met de gevolgen van Q-koorts. Ze heeft veel eenzaamheid gekend toen ze ziek thuis was en dagenlang niemand zag of sprak. ‘Het deed vaak letterlijk pijn.’
Eenzaam. Een veel besproken onderwerp, in het merendeel van de gevallen gerelateerd aan ouderen. Maar eenzaamheid is leeftijdsloos. Ik spreek uit ervaring. Ik heb een lange periode van eenzaamheid gekend. Het deed vaak letterlijk pijn.
Eenzaamheid heeft veel verschillende gezichten en misschien net zoveel, of nog meer oorzaken. Eenzaam door ziekte, eenzaam door onbegrip, eenzaam zonder reden, met reden, eenzaam in je lijf, eenzaam in je hart, eenzaam door af- of juist aanwezigheid van mensen.
Het is onzichtbaar, net als heel veel (chronische) ziekten. Eenzaamheid onderga je alleen en dat maakt het dubbel zo krachtig en intens. Eenzaam in eenzaamheid. Het is een diepe emotie.
Eenzaam zijn of voelen
Als ik mij eenzaam voel dan ben ik de verbinding kwijt. Soms zit dat in de verbinding met mijzelf, soms voel ik geen connectie met de wereld om mij heen. Alsof er ergens een los contact is tussen mijzelf en de buitenwereld. Voor mij is er een onderscheid tussen eenzaam zijn en eenzaam voelen. Eenzaam zijn heb ik gehad, nu is er alleen nog het gevoel. Momentopnamen. Wanneer ik dan met iemand kan praten, lachen, eten, huilen, een appje kan sturen of gewoon even samen kan zijn, dan verlicht dat de eenzaamheid. Het schrijven helpt mij ook. Het heeft me een doel gegeven.
Ook het contact met mede Q-koortspatiënten heeft mijn eenzaamheid wat verlicht. Ik zeg vaak: ‘Ik kan met iedereen overal over praten. maar niet over Q-koorts. Daar heb ik het nauwelijks over, daar kan ik met niemand écht over praten.’ Daarom is het patiëntencontact zo'n belangrijk onderdeel van mijn leven geworden. Daar kom ik wel begrip tegen.
Niet alleen
Veel mensen zijn of voelen zich eenzaam en voor iedereen werkt het weer anders. Ik zou willen dat ik voor iedereen een kant-en-klare oplossing had, want het gevoel van eenzaam zijn gun ik niemand. Als we met zijn allen een beetje eenzaam zijn, zijn we toch niet helemaal alleen.
Meer lezen over chronisch ziek en eenzaamheid?
- Patiëntenfederatie: chronisch zieke is vaak ook eenzaam
- ECJP Community: eenzaamheid door een chronische aandoening, hoe ga je ermee om?
- Coalitie Erbij: eenzaam.nl. Helpt bij eenzaamheid.
Lees ook de eerdere blogs van Deverra:
- Wat is succes als je chronisch ziek bent
- Noodvoorraad energie soms al op bij het wakker worden
- Vrijheid door mijn ziekte
- Leren rondkomen van een lager budget
- Leven met Q-koorts: veel plannen vallen in duigen
- Toeteren bij de slagboom, maar de grenzen blijven dicht
- Motivatie en inspiratie
- ‘Schrijven heeft mijn leven gered’
- Terugblik 2018: voorzichtig positief na zware tijd
Reacties
Goed Deverra dat je niet bij de pakken neer gaat zitten. Zelf ook chronisch patiënt in een geheel ander spectrum,maar ken het gevoel goed. In contact blijven met de wereld om je heen, kan soms in de kleinste dingen zitten. Ik koester ze,en helpen me weer een klein beetje erbij te horen. Alleen zijn of soms zo voelen is een naar gevoel.
Warme groet Robert.
lukt niet meer, Moederziel alleen.
Zoek in je eenzaamheid Jezus Christus in gebed, en zeg in geloof Here ik kan het niet alleen wilt U me helpen.
Blijf bidden tot hij de deur open doet Hij zegt het zelf in de bijbel klop en er wordt open gedaan, zoekt en je zult vinden. Doe het in geloof en afhankelijkheid.
Reactie toevoegen
Laat hieronder je reactie achter. Het betekent een verplicht veld