Gelukkige gevoel van vroeger terughalen

Een paar jaar geleden gebeurden er in mijn leven in één klap te veel dingen tegelijk. Geen leuke dingen. Ik had het gevoel dat ik van het ene op het andere moment al mijn ‘glans’ van ervoor was kwijtgeraakt.

De tijd daarna voelde voor mij als een moeizame worsteling, waarbij het nauwelijks lukte om mijn hoofd boven water te houden. Het was echt overleven. Van vrolijke student naar een slachtoffer van depressie, dat viel niet mee.

Fantasiewereld

Gedurende deze periode kwam het besef dat de ‘glans’, waar ik het over had, voor een deel gebaseerd was op de luxe en gerieflijkheid van mijn vroegere leven. Ik woonde in een soort van fantasiewereld, rondkomend met een studiebeurs en altijd met veel mensen om me heen. Een tijdelijk geluk dat maar weinigen zich kunnen laten smaken, begreep ik later.

Gaandeweg ontdekte ik dat de waarde van mijn leven niet alleen moet afhangen van een zekere mate van welvaart. Of van een geconstrueerd imago, een beeld waarvan ik denk dat anderen mij zo zien. Liever stel ik realistische, uitdagende doelen op en probeer ik deze waar te maken.

Ongelukkiger

Iedereen herkent wel een situatie waarin hij geconfronteerd wordt met iemand die ongelukkiger is dan hijzelf. Een man die de supermarkt uitloopt met halveliterblikken bier, zo veel als hij dragen kan, bijvoorbeeld. Zou hij überhaupt een huis hebben, vraag ik me dan af. Als ik zo iemand zie, weet ik dat ik eigenlijk een goed leven heb: ik hoef niet op een dergelijke manier te overleven.

Ik heb werk, een relatie, een dak boven mijn hoofd, aardige familie en vrienden, twee katten, elke dag een bord met warm eten. De enige die mijn geluk in de weg kan staan ben ik zelf.

Ik heb geleerd. Ik zie het als een opdracht om het gelukkige gevoel van vroeger terug te halen. Maar wel door er zelf hard aan te werken.

Pieter schreef eerder blogs voor UWV Perspectief:

• Mijn eigen perspectief
• Over vastlopen met plannen
• Onvindbare grenzen
• Mijn motivatie
• Een schone zaak