Kansen met Q-koorts

Ik heb altijd gedacht dat mijn leven vol kansen was, mogelijkheden. Zo leefde ik ook, met de gedachte dat alles mogelijk zou zijn, kansen zat. Ik was jong en de wereld lag open. Tot 2013. Toen werd ik chronisch ziek. In één klap werd ik een ‘oude vrouw’ en de wereld, die eerst nog open lag, sloot zich voor mij. Alle mogelijkheden verdwenen als sneeuw voor de zon: mensen ontmoeten, werken. En bovenal de kans om beter te worden, te genezen.

Ik moest mijzelf opnieuw uitvinden. Ik was niet meer die collega met een goede baan, die leuke vriendin of aantrekkelijke vrouw en partner. Ik was iemand met een kapot lijf en een kapotte ziel. Nog steeds ben ik een DIM-mer, Denker In Mogelijkheden. Al gaat dat minder makkelijk dan voorheen. Wanneer mijn lijf uren, dagen, weken of soms maanden besluit dat het letterlijk niet functioneert, dan vraag ik mij wel eens af welke kansen er nog zijn voor mij.

Willen en niet kunnen

Ik heb geen keuze tussen willen en kunnen. Ik heb geleerd van mijn ouders dat ‘waar een wil is, een weg is’ en dat ‘als je wilt het ook echt kan.’ Ja, tot je wel wilt maar echt niet kunt. Er zijn dagen zat dat ik keihard tegen mijn eigen muren aanren omdat ik zo graag wil, maar ik gedwongen ben te accepteren dat ik het niet kan.

Terwijl mijn kansen om alles te willen en kunnen zijn veranderd, ontstonden er toch nieuwe kansen en mogelijkheden. Niet dat ik dat eerst in de gaten had. Het duurde wel even voordat ik mij voor die nieuwe situatie kon openstellen. Ik heb jaren vastgezeten in wat ik vooral niet meer kon.

Nu zeg ik vaak: ‘Morgen weer een nieuwe dag. En als het morgen niet gaat, dan kijken we overmorgen wel weer verder.’

Hoe zorg jij dat je het dagelijks leven kunt volhouden met je beperking? Laat je reactie hieronder achter. 

Lees ook de eerdere blogs van Deverra op UWV Perspectief

• Wat is succes als je chronisch ziek bent
• Noodvoorraad energie soms al op bij het wakker worden
• Vrijheid door mijn ziekte
• Leren rondkomen van een lager budget
• Leven met Q-koorts: veel plannen vallen in duigen
• Toeteren bij de slagboom, maar de grenzen blijven dicht
• Motivatie en inspiratie
• ‘Schrijven heeft mijn leven gered’
• Terugblik 2018: voorzichtig positief na zware tijd
• Als ik mij eenzaam voel …
• Wederzijdse waardering
• Momenten die om moed vragen