Joy Rinsampessy (34, Wajong) is slechtziend geboren, maar werd helemaal blind na een niertransplantatie. Nu geeft haar donornier problemen. Vallen haar dromen nu in duigen?
Op het moment dat ik las dat het thema voor een blog ‘dromen’ zou zijn, moest ik eerlijk gezegd even slikken. Eigenlijk heb ik mijn leven lang dromen geassocieerd met een fijn gevoel, gekoppeld aan (het behalen van) doelen. Niet dat deze associatie nu ineens anders is. Hij is wat duidelijker geworden op de een of andere manier.
4 maanden geleden kreeg ik te horen dat na 8 jaar mijn donornier afstoting liet zien. Daardoor was deze behoorlijk minder goed gaan werken en ik werd met een knal op de grond gesmeten. Na een aantal jaar was ik mijn gezondheid stiekem weer een beetje als vanzelfsprekend gaan ervaren, hoewel je altijd beter moet weten als ‘patiënt’. Je beseft niet écht dat het met een vingerknip weer verdwenen kan zijn, en ongemerkt gebeurt het toch. Bij mij althans.
De achteruitgang in mijn gezondheidssituatie heeft me weer écht doen beseffen dat niets vanzelfsprekend is, nooit zal zijn. Maar je kunt bijvoorbeeld wel zelf je dromen voor een groot deel beïnvloeden, en daarmee laten uitkomen. Dromen hebben mij in mijn leven altijd kracht gegeven, moed gegeven om door te gaan en te vechten. Al leek dat waar ik tegen vocht vaak vele malen sterker dan ikzelf. Ik dacht dan altijd: ‘Maar ik wil nog dit doen, of ik wil nog dat behalen … Ooit wil ik graag ...’. Inmiddels denk ik daar anders over. ‘Van ooit komt nooit.’ En als je dromen hebt waarbij je enigszins zelf kansen ziet ze te laten uitkomen, wacht dan niet. Maar leef en beleef je dromen nu. Nu je kunt.
Lees ook de eerdere blogs van Joyce:
Reacties
Reactie toevoegen
Laat hieronder je reactie achter. Het betekent een verplicht veld