‘Ik raakte niet alleen mijn baan kwijt, maar verloor ook mensen om mij heen. Je krijgt 2 keer een kaartje met ‘Van harte beterschap’ en dan moet het maar over zijn. Maar artrose (reumatische ziekte) en buikklachten blijven mijn lichaam van binnenuit slopen.’ Sinds Ineke een stoma heeft, ervaart ze meer rust bij zichzelf. Wel merkt ze nog veel onbegrip van anderen. ‘Als je lang ziek bent en het is van buitenaf niet zichtbaar, is dat frustrerend. Je staat er alleen voor. Ik heb geen partner en mijn kinderen wonen ver weg in Frankrijk. Mijn eenzaamheid heb ik kunnen doorbreken via het forum van de patiëntenvereniging Stichting Stomaatje. Daar vond ik gelijkgestemden. Nu doe ik een paar uur per week vrijwilligerswerk voor Humanitas. Ik heb de cirkel van eenzaamheid doorbroken, maar makkelijk is het niet.’

Ineke schreef een gedicht over haar gevoelens: 

Niet jong, ook niet oud

Overleven met stoma

Maar mijn hart voelt koud...

Onbevangen zijn

Oh ja, ik heb een stoma...

Voel me soms heel klein

‘Als je geen ongeneeslijke ziekte hebt maar wel een stoma krijgt, sta je er eigenlijk helemaal alleen voor. Je krijgt bijna geen begeleiding en je hebt iets waar een enorm taboe op rust. Onzichtbaar ziek, sorry voor het ongemak. Gelukkig is er dan Stichting Stomaatje. Het forum is (nog steeds) mijn reddingsboei.’

Tips van Ineke tegen eenzaamheid: 

1. Zoek op internet een patiëntenorganisatie die bij je past. Aan een forum met gelijkgestemden kun je veel steun hebben.
2. Doe ’s morgens de gordijnen open, zorg voor een normaal dagritme.
3. Ga de deur uit en groet je buren of mensen die je tegenkomt. 
4. Wacht niet op anderen: organiseer zelf iets en nodig mensen uit, stel je huis open.
5. Zoek naar vrijwilligerswerk dat je leuk lijkt.

Illustratie: Wonderlab