Ayla (32, Wajong) is gevoelig voor psychoses. Als ervaringsdeskundige merkt ze dat er de laatste tijd veel meer openheid komt over het thema psychische problemen.
Ze is er blij mee. Zo blij, dat ze reden ziet voor een feestje. Aan de andere kant houdt ze een kritische blik. Want ze vindt ook dat onze maatschappij wel heel veel ‘slachtoffers’ telt. Mensen die niet meekunnen in de ratrace. Die verlamd worden door stress, of een burn-out hebben.
Feestje
‘Vandaag is het 16 oktober 2018 en ik heb besloten er een feestje van te maken. Vandaag vier ik dat er in de maatschappij steeds meer openheid (en eerlijkheid) rondom het thema psychische problemen komt. In kranten, tijdschriften, op tv, en ook bij UWV Perspectief komt ruimte voor het idee dat mensen met psychische stoornissen zich niet hoeven te schamen. Of, om deze lijn door te trekken, normaal zijn!’
Schaamte
‘Wie had dat durven dromen, 10 jaar geleden. Hoewel ik mij voor mijn familie en vrienden nooit heb hoeven schamen voor mijn psychosegevoeligheid, is het een feit dat er in de “buitenwereld” veel onduidelijkheid en onbegrip bestond. Toen mijn vader ziek werd, ik was toen 14, schaamden we ons rot dat hij een burn-out had. En kijk nú eens: iedere familie of vriendengroep heeft wel iemand met burn-out, stress of angstgerelateerde klachten.’
Verontrustend
‘Het is fijn wanneer psychische problemen uit de taboesfeer komen, en mensen die er last van hebben zich meer en meer op hun gemak voelen. Tegelijkertijd vind ik het heel verontrustend dat er zo veel mensen last hebben van angst, stress, psychose, depressie en ga zo maar even door. Wat zegt dit over de manier waarop wij als samenleving met elkaar, met werk, met het leven omgaan? Hoe kan het zo zijn dat een burn-out bijna normaal is? Dat pakweg 1 op de 3 Nederlanders wel eens een depressie heeft (gehad)? Wat doen we dan verkeerd?’
Positief vruchtbaar
‘Er moet nagedacht worden over een verzachting van onze samenleving, met alles en iedereen daarin. Van ons hoofd naar ons hart, van geld naar ervaring, van negatief verstikkend naar positief vruchtbaar. Een omslag. Laten we er nu met z’n allen in geloven dat het ook anders kan!’
Reageren?
Wil je reageren op Ayla’s blog? Laat je reactie onderaan het artikel achter.
Reacties
Fijn om te lezen dat er mensen zijn, die hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Zit ook al jaren in de WAO vanwege psychosegevoeligheid. Heel lang het gevoel gehad, dat ik er niet meer bij hoorde. In gesprekken en op feestjes afstandelijk zijn om maar niet te hoeven praten over waarom ik niet werk. Veel schaamte en onbegrip over het onderwerp. Toch probeer ik het positieve eruit te halen en inderdaad meer naar mijn kwaliteiten te kijken. Naar wat wel mogelijk is. Iedereen verdient een kans.
Reactie toevoegen
Laat hieronder je reactie achter. Het betekent een verplicht veld