Naar Rio: ‘Het is zo snel gegaan’

Begin 2015 ben ik aan een topsportcarrière begonnen. Ik ben geboren met een been dat veel korter is dan het andere. Daarom draag ik een prothese. Op mijn zevende wilde ik leren tennissen. Maar met een prothese ging dat niet. Zo maakte ik kennis met rolstoeltennis en ik vond het meteen leuk. 

Onwerkelijk

In 2013 en 2014 was ik wereldkampioen jeugd en vorig jaar heb ik mijn havo-diploma gehaald. Vanaf dat moment richt ik me helemaal op de sport. Binnen 3 jaar wilde ik bij de wereldtop zitten. Ik sta nu al nummer 7 op de wereldranglijst. Ik ben heel trots op wat ik heb bereikt, maar het is ook een beetje onwerkelijk. Het is zo snel gegaan. 

Geen reacties

Toen ik het bericht kreeg dat ik mee mocht naar Rio, was ik superblij. Ik zat in Japan, waar we met het Nederlands damesteam de World Team Cup hebben gewonnen. Ik plaatste meteen een bericht in de familie-app, maar iedereen sliep nog, dus ik kreeg helemaal geen reacties. Dat was wel gek.

Ervaringssport

Van het team dat naar de Spelen gaat, ben ik veruit de jongste. Dat ben ik meestal, dus daar ben ik wel aan gewend. Bij de junioren moest ik altijd tegen jongens spelen omdat er geen meisjes waren van mijn niveau. Het voordeel van mijn leeftijd is dat ik fysiek erg sterk ben, het nadeel dat ik ervaring mis. Rolstoeltennis is echt een ervaringssport. De anderen hebben al zo veel meegemaakt, die zijn overal op voorbereid. Veel wind bijvoorbeeld, zoals pasgeleden tijdens de kwartfinale van het Swiss Open. Ik werd er onrustig van, mijn tegenstander totaal niet. Toch heb ik die wedstrijd gewonnen. Wat ik aan ervaring mis, compenseer ik met héél goed tennis.

Vast in de stemming komen voor de Paralympics? Bekijk het filmpje We’re The Superhumans op Youtube.