6 jaar geleden kreeg Deverra (44, WIA) de diagnose Q-koorts. Met deze ziekte kreeg ze er ook commentaar, vooroordelen en vragen bij uit haar omgeving. Het vraagt soms veel moed hier goed mee om te gaan.
Moed is de bereidheid de confrontatie met lichamelijke pijn, tegenslag en levensbedreiging, onzekerheid, angst en intimidatie aan te gaan en te doorstaan, zo meldt Wikipedia.
Sinds ik chronisch ziek ben, heb ik geleerd dat ik over een behoorlijke portie moed kan beschikken. Ik heb te maken gekregen met kritiek, vooroordelen, vragen, ongeloof, opmerkingen, afwijzing en nog veel meer. Dat alles kan ik alleen maar doorstaan met een grote dosis moed. Daarentegen kan de moed mij ook behoorlijk in de schoenen zakken.
Zoals bijvoorbeeld wanneer ik de deur uitstap om boodschappen te doen en tegelijkertijd bij mijn buurvrouw de wijkverpleegkundige weggaat. Over de smalle galerij loopt ze kordaat achter mij aan richting de lift en het trappenhuis. Ik loop niet zo hard en ik ga daar dus ook niet sneller door lopen. Net als bij bumperklevers ga ik dan juist even op de rem. Vol moed blijf ik in mijn kracht, of althans, wat ervoor door moet gaan.
Als we aankomen bij de ruimte waar de lift en het trappenhuis zich bevinden en ik op de knop druk om de lift naar boven te halen, bitst ze: ‘Ga met de trap, dat is gezond.’ Haar blik richt zich op mij en ze bekijkt me in een flits van top tot teen en weg is ze.
Dit soort momenten vraagt om moed. Moed om haar niet na te roepen met alles wat er op een veel te laat moment door mijn hoofd schiet.
Maar ik zwijg. En dat vergt moed. Mijn stiefvader zegt altijd: ‘Soms ben je de meeste door de minste te zijn.’ De moed opbrengen om te zwijgen. Dat heb ik wel geleerd in al die jaren. Vol goede moed deed ik mijn boodschappen en dankbaar voor mijn lift kwam ik weer thuis.
Lees ook de eerdere blogs van Deverra:
- Wat is succes als je chronisch ziek bent
- Noodvoorraad energie soms al op bij het wakker worden
- Vrijheid door mijn ziekte
- Leren rondkomen van een lager budget
- Leven met Q-koorts: veel plannen vallen in duigen
- Toeteren bij de slagboom, maar de grenzen blijven dicht
- Motivatie en inspiratie
- ‘Schrijven heeft mijn leven gered’
- Terugblik 2018: voorzichtig positief na zware tijd
- Als ik mij eenzaam voel …
- Wederzijdse waardering
Reacties
Reactie toevoegen
Laat hieronder je reactie achter. Het betekent een verplicht veld